پوکی استخوان وضعیتی است که با توده استخوانی کم مشخص می شود و استخوان ها را شکننده تر و مستعد شکستگی می کند.
استخوان بافت زنده ای است که دائماً تحت بازسازی قرار می گیرد. استخوان جدید تشکیل می شود در حالی که استخوان قدیمی از بین می رود. در دوران جوانی، این روند با سرعت بیشتری انجام می شود. اکثر مردم در حدود ۳۰ سالگی به اوج توده استخوانی خود می رسند. با افزایش سن افراد، توده استخوانی سریعتر از آنچه که ایجاد می شود از بین می رود. احتمال ابتلا به پوکی استخوان تا حدی به اوج توده استخوانی که در دوران جوانی به دست می آید بستگی دارد.
داروهای پوکی استخوان، مانند بیس فسفونات ها (به عنوان مثال، آلندرونات، ریزدرونات)، دنوزوماب، و غیره، معمولا برای مدیریت کاهش تراکم استخوان تجویز می شوند.این داروها به جلوگیری از شکستگی و بهبود استحکام استخوان کمک می کنند. با این حال، برخی از افراد ممکن است در مورد اثرات آنها بر سلامت دهان نگران باشند، به خصوص در هنگام انجام اقدامات دندانپزشکی.
مصرف داروهای پوکی استخوان نباید از انجام جراحی دهان و سایر روش های دندانپزشکی جلوگیری کند. در حالی که داروهای پوکی استخوان برای درمان نازک شدن و شکنندگی استخوان ضروری هستند، وضعیت نادری وجود دارد که فک را تحت تاثیر قرار می دهد به نام استئونکروز. با این حال، خطر ابتلا به این وضعیت بسیار کماست.
**ایمپلنت های دندانی و پوکی استخوان**:
کاشت ایمپلنت دندان حتی اگر پوکی استخوان دارید، گزینه ای مطمئن و موثر برای جایگزینی دندان است.
جراحی ایمپلنت شامل قرار دادن یک ریشه دندان مصنوعی (معمولاً از جنس تیتانیوم) در استخوان فک است. با گذشت زمان، استخوان به طور طبیعی در اطراف ایمپلنت رشد می کند و موجب استحکام وپایداری پایه ایمپلنت می شود.
پوکی استخوان چیست؟
پوکی استخوان یک اختلال سیستمیک محسوب می‌شود که در نتیجه آن، بیمار تراکم استخوانی خود را بیش از حد از دست می‌دهد و بدن وی استخوان کمتری تولید می‌نماید. این بیماری که در زنان یائسه و ۵۰ سال به بالا بیشتر مشاهده می‌شود، سلامت دهان و دندان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. این افراد به مرور دندان‌های خود را از دست می‌دهند یا در صورت داشتن دندان مصنوعی، دندان‌هایشان به راحتی و درستی روی فک قرار نمی‌گیرند. در این شرایط فرد بیمار حتماً باید تحت نظر دندانپزشک باشد تا از بروز مشکلات بزرگ‌تر جلوگیری کند. گسترش پوکی استخوان در استخوان‌های فک با علائمی همراه است که این نشانه‌ها عبارتند از:
- احساس سنگینی و بی‌حسی در فک
- لق شدن دندان‌ها
- عفونت، درد و تورم در ناحیه لثه‌ها و فک
- عدم بهبودی زخم یا جراحت در فک
دندانپزشک تشخیص دهد که فرد به پوکی استخوان دچار شده است، از داروهای حاوی بیس‌فسفات برای درمان بیمار تجویز می‌نماید. این داروها توده استخوانی را حفظ نموده و از بروز شکستگی و خطرات جدی‌تر جلوگیری می‌کنند. همچنین، دندانپزشک به افراد مبتلا به پوکی استخوان توصیه می‌کند که بلافاصله پس از کشیدن دندان پوسیده، نسبت به ایمپلنت دندان خود اقدام نمایند. پوکی استخوان معمولاً از طریق رادیوگرافی فک تشخیص داده نمی‌شود؛ به همین جهت دندانپزشک توصیه می‌کند بیمار حتماً سی‌تی‌اسکن انجام داده تا تأثیر پوکی استخوان بر کاشت ایمپلنت را مورد بررسی قرار دهد
در صورتی که شما به پوکی استخوان مبتلا باشید، کاشت دندان ممکن است با خطرات جدی همراه باشد. این خطرات عبارتند از:
- شکستگی استخوان: استخوان‌های پوک شده در فک ممکن است در طول عمل کاشت دندان شکسته شوند.
- عدم تراکم استخوانی: استخوان‌های پوک شده نمی‌توانند دندان‌های کاشته شده را به خوبی نگه دارند و ممکن است دندان‌ها به راحتی جابجا شوند.
- عفونت و التهاب: استخوان‌های پوک شده حساس‌تر به عفونت‌ها و التهاب‌ها هستند. در صورت عفونت در منطقه کاشت دندان، مشکلات جدی‌تری ممکن است به وجود آید.
- عدم بهبودی مناسب پس از عمل: استخوان‌های پوک شده ممکن است به طور نامناسب به عمل جراحی پاسخ دهند و بهبودی مناسب نداشته باشند.
با توجه به این خطرات، برای افراد مبتلا به پوکی استخوان، توصیه می‌شود که قبل از کاشت دندان، با دندانپزشک خود مشورت کنند. دندانپزشک می‌تواند با توجه به وضعیت استخوان‌ها و سلامت دهان، تصمیم‌گیری مناسبی انجام دهد و از روش‌های مناسب برای کاشت دندان استفاده کند .
تاثیر دارو پوکی استخوان (بیس فسفونات) بر ایمپلنت
بیس فسفونات ها و دنوزوماب می توانند باعث استئونکروز فک شوند، یک بیماری نادر که در آن معمولاً پس از کشیدن دندان یا سایر کارهای دندانپزشکی، استخوان فک به کندی بهبود می یابد یا بهبود نمی یابد. این امر بیشتر در افرادی که دوزهای بسیار بیشتری از بیس فسفونات نسبت به مواردی که معمولاً برای پوکی استخوان استفاده می شود، مصرف می کنند، بیشتر است.
خطر ابتلا استئونکروز فک با مصرف طولانی تر بیس فسفونات‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مصرف این نوع دارو را به طور موقت قطع کنید. با این حال، حتی اگر مصرف دارو را متوقف کنید، اثرات مثبت آن ممکن است باقی بماند. به این دلیل که پس از چندین سال مصرف بیس فسفونات، دارو در استخوان شما باقی می ماند.
برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان، موضوع مهم تر این است که آیا از داروهای مشتق شده “بیسفسفونات” که می توان برای درمان این بیماری است، استفاده کرداند یا خیر؟ این داروها در حالی که تحلیل رفتن استخوان های بدن را متوقف می کنند، در صورت انجام هر گونه عمل جراحی و به ویژه در صورت مصرف دارو های داخل وریدی می توانند باعث از بین رفتن استخوان در استخوان های فک بیماران شوند. بیمارانی که این نوع داروها را مصرف می کنند باید قبل از عمل به متخصص دندانپزشک خود اطلاع دهند درباره مصرف این نوع داروها. این مورد در بیماران پوکی استخوان که از این داروها استفاده نمی کنند صدق نمی کند.
در حالی که بسیاری از افراد کاندیدای مناسبی برای کاشت ایمپلنت دندان هستند، یکی از شایع ترین شرایطی که می تواند جراحی ایمپلنت دندان را پیچیده کند، پوکی استخوان است. پوکی استخوان در ایران در حال افزایش است و هر ساله تعداد بیشتری از بیماران مبتلا به این بیماری تشخیص داده می شوند. پوکی استخوان به طور ذاتی ایمپلنت افراد مبتلا به پوکی استخوان را پیچیده نمی کند، با این حال داروهایی که بیماران برای پوکی استخوان مصرف می کنند می توانند بر بهبود بیماران ایمپلنت دندان تأثیر بگذارند.
دو دسته از داروهای پوکی استخوان وجود دارند، بیسفسفونات ها (مانند فوسوماکس) و دنوزوماب (مانند پرولیا).
اگر بیمار هر یک از این داروها را مصرف می کند، جراح ایمپلنت باید با بیمار مبتلا به بیماری پوکی استخوان مشورت کند و در انتها بهترین اقدام را در برنامه ریزی برای ایمپلنت بیمار مبتلا به پوکی استخوان تعیین کند. این داروها برای کمک به جلوگیری از پیشرفت پوکی استخوان، گردش سلول های استخوانی را کاهش می دهند، اما چرخش سلول های استخوانی سالم برای ترمیم و ادغام استخوان اطراف ایمپلنت های دندانی مورد نیاز است.
شایع‌ترین عارضه جراحی ایمپلنت دندان در بیماران مبتلا به پوکی استخوان استئونکروز فک نام دارد که زمانی اتفاق می افتد که زخم در استخوان فک بهبود نیابد. برای ادامه عمل جراحی، جراح ایمپلنت باید تا حد امکان رویکرد محافظه کارانه ای داشته باشد (که اغلب به معنای برنامه ریزی کمتر ایمپلنت برای بهبود کیفیت زندگی شماست.)
متخصص ایمپلنت شما به تعویق انداختن داروی پوکی استخوان شما را در طول فرایند بهبودی بررسی خواهد کرد که آیا این گزینه برای شما بدون به خطر انداختن سلامت طولانی مدت شما امکان پذیر است یا خیر. با این حال، فقط به این دلیل که شما این داروها را مصرف می کنید به این معنی نیست که نمی توانید جراحی را انجام دهید، بلکه نیاز به برنامه ریزی بسیار دقیق دارید. بسیاری از بیماران مبتلا به پوکی استخوان می توانند جراحی ایمپلنت دندان را با نتایج بلند مدت عالی برای سلامت دندان ها و استخوان هایشان انجام دهند، اما مشورت با جراح و متخصص ایمپلنت بسیار مهم است.
در صورت ابتلا به پوکی استخوان، چند راه مختلف برای موفقیت ایمپلنت افراد مبتلا به پوکی استخوان وجود دارد. اگر در حال حاضر داروهایی برای پوکی استخوان خود مانند بیسفسفونات ها مصرف می کنید، این داروها در واقع می توانند پیشرفت تحلیل استخوان را کاهش دهند. در حالی که این به طور کلی خوب است، متأسفانه می تواند عارضه جانبی کندی زمان بهبودی فک پس از جراحی را به شما بدهد.
برخی از درمان های شدید بیسفسفونات نیز با عوارض جانبی منجر به شکست ایمپلنت مرتبط شده اند. تعادل تحقیقات بیان می کند که پوکی استخوان نباید مانع از کاشت ایمپلنت شود. برخی به این نتیجه رسیده اند که اگر ایمپلنت های دندانی بلافاصله پس از برداشتن دندان های شما قرار داده شوند، میزان موفقیت بیشتری دارند. اگر پوکی استخوان دارید و می خواهید ایمپلنت های دندانی داشته باشید، بهتر است زودتر اقدام کنید.
آیا با وجود پوکی استخوان میتوان کاشت ایمپلنت انجام داد؟
بله، میتوان با وجود پوکی استخوان اقدام به کاشت ایمپلنت دندان نمود. در اینجا به بررسی روش‌ها و راهکارهایی می‌پردازیم که برای افراد مبتلا به پوکی استخوان، موفقیت در کاشت ایمپلنت را تضمین می‌کنند:
- تکنیک‌های جراحی پیشرفته: از تکنیک‌های جراحی مدرن و پیشرفته برای کاشت ایمپلنت در افراد با پوکی استخوان استفاده می‌شود. این تکنیک‌ها شامل استفاده از ایمپلنت‌های کوتاه‌تر، تکنیک‌های پیشرفته در ترمیم استخوان، و استفاده از مواد ترمیمی مناسب می‌شوند.
- پیشگیری از تحلیل رفتن استخوان: قبل از کاشت ایمپلنت، اقداماتی مانند تقویت استخوان با پیوند استخوان یا تزریق مواد ترمیمی می‌تواند تراکم استخوان را افزایش دهد و موفقیت کاشت ایمپلنت را تضمین کند.
- تحت نظر دندانپزشک متخصص: مشاوره با دندانپزشک متخصص درمورد وضعیت استخوان‌ها و انتخاب روش مناسب برای کاشت ایمپلنت ضروری است. دندانپزشک می‌تواند با استفاده از تصاویر رادیوگرافی و ارزیابی دقیق، تصمیم‌گیری مناسبی انجام دهد.
- مراقبت‌های پس از عمل: پس از کاشت ایمپلنت، مراقبت‌های دقیق و پیگیری‌های منظم با دندانپزشک ضروری است. این مراقبت‌ها شامل تغذیه مناسب، استفاده از داروهای تجویز شده، و پیگیری‌های معمولی می‌شوند.
به طور کلی، با توجه به تکنولوژی‌ها و تکنیک‌های پزشکی پیشرفته، کاشت ایمپلنت برای افراد مبتلا به پوکی استخوان امکان‌پذیر است و نگرانی ندارد
بدون دیدگاه